به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛

قضاوت درباره همسر فرزند، ممنوع!

به والدین توصیه اکید داریم که از قضاوت در حضور فرزند با وجود تمام شواهد به ظاهر محکم علیه همسرش پرهیز کنند. تجربه درمانگران این حوزه نشان داده است که به چند دلیل این کار آسیب زاست:

* احساس پشیمانی وندانم کاری بعد از این که زوج مجددا آشتی می کنند و به نوعی در عمل به گفته های شما اعتنایی نمی شود.

* تخریب روابط شما و عروس یا دامادتان به دلیل یک قضاوت هیجان مدارانه که متاسفانه به راحتی ترمیم نخواهد شد.

* درست کردن خوراک برای شعله ور کردن آتش اختلافات بعدی بین زوج جوان و همین طور بین شما و همسرتان واحیانا با فرزندان تان با این مضمون که دخالت های بی جای شما باعث مشکلات آن هاست و متاسفانه احساس پشیمانی که دیگر سودی ندارد.

* و از همه مهم‌تر بدآموزی شیوه مدیریت اختلافات زناشویی به فرزندتان است، در واقع شما ناخواسته به جای خویشتن داری وتدبیر به او هیجان مداری و تحقیر را آموزش داده اید. در مجموع، وظیفه والدین در بگو مگوهای فرزندان خود و همسرانشان پیدا کردن متهم نیست زیرا در بیشتر مواقع یا متهمی وجود ندارد و یا اصلا تشخیص آن امکان ندارد پس تلاش کنید کار را به کاردان خبره و بی طرف یعنی مشاور خانواده بسپارید.

در جریان قرار گرفتن والدین به شرطی که ...

از سوی دیگر به زوج های جوان نیز توصیه می شود تا حد امکان از طرح بگو مگوهای معمول زناشویی که مبتنی بر تخفیف و تحقیر همسرتان است به والدین خود بپرهیزید. به ویژه والدین جوان تر و کم تجربه تر معمولا از سو گیری بیشتری در قضاوت برخوردارند. اما اگر تجربه حل و فصل بحران های خانوادگی گذشته نشان داده است والدین شما از تدبیر و خویشتنداری کافی برخوردار هستند، اشکالی ندارد که مسائل مهم زناشویی خود را برای آن ها طرح کنید و از آنها کمک بخواهید. فقط به خاطر بسپارید مسائل خود را طوری طرح نکنید که احساسات آن ها را علیه همسرتان بر انگیزید بلکه این گونه باشد که می خواهید از تجربه آن ها بهره مند شوید.

چه مواردی را باید به خانواده گفت

در چند مورد می توانید مسئله خود را به طور کامل با والدین تان در میان بگذارید:

۱ - وجود بیماری های صعب العلاج در همسرتان که متاسفانه در ابتدای ازدواج پنهان شده است و شما به طور قانونی باید از آن ها مطلع می شدید و وجود آن ها ادامه زندگی را مختل می کند؛ برای مثال عقب ماندگی ذهنی، نقص جدی در اعضای بدن، اختلالات روحی و روانی مثل وسواس شدید و مهلک و ... که البته به تشخیص روانپزشک نیاز دارد و مواردی از این قبیل که زندگی آینده زوجین را به شدت دچار آسیب می کند. مانند بیکاری طولانی مدت شوهر.

۲ - شواهد کافی دال بر وجود اعتیاد به مواد روانگردان اعم از مخدرها، توهم زاها، محرک ها و مسکرات، زیرا رفته رفته و در آینده ای نزدیک مصرف این مواد موجب آشفتگی وسیع در روابط همسرتان با شما و دیگر افراد خواهد شد. البته در این باره بهتر است یک دوره چند ماهه به وی برای ترک اعتیادش فرصت دهید وپس از آن اقدام کنید.

۳ - وجود شواهد کافی دال بر خیانت مکرر شوهر. دقت کنید این که احساس می کنید وی به شما خیانت می کند مد نظر نیست بلکه مواردی مد نظر است که خیانت اثبات شده باشد و حتی شوهر نیز نسبت به این موضوع معترف است.

همین طور که ملاحظه می کنید مواردی که مجاز به طرح آن نزد خانواده خودتان هستید بسیار حاد و جدی است و از طرح موارد معمول پرهیز شده است. همچنین لحاظ احترام و پرهیز از توهین، تهمت و تحقیر همسرتان در طرح مسائل تان واجب است و نکته آخر این که همیشه پلی برای برگشت احتمالی خودتان باقی بگذارید.

کاهش میزان دخالت خانواده ها با چند راهکار

و اما پاسخ به سوال سوم و بررسی این که در برابر دخالت های والدین چگونه باید رفتار کرد. بد نیست بدانیم برخی مسائل از جمله آشنا نبودن با مهارت های زندگی، نداشتن استقلال مالی و کمبود اعتماد به نفس راه را برای دخالت والدین هموار می کند. پس ابتدا باید دلایلی را که باعث بروز این دخالت ها شده است مشخص کنید و برای رفع آن بکوشید. اما در برخی شرایط، دخالت والدین به دلیل وجود مشکل در رفتار زوجین نیست و ریشه در نگاه اشتباه والدین به این موضوع دارد، با این حال نیز شما باید مهارت هایی را بلد باشید تا بتوانید از بروز ناراحتی های بیشتر جلوگیری کنید و میزان دخالت خانواده ها را کاهش دهید.
باید بدانید برخی برخوردها با خانواده همسر هنگام دخالت از جانب آن ها جز این که وضعیت را بدتر می کند، هیچ تأثیری نخواهد داشت. یکی از بدترین انتخاب ها جواب دادن به آنان است. این مقابله کردن تنها اثری که دارد از بین رفتن احترام بین افراد خواهد بود و در طولانی مدت به روابط همسران آسیب های جدی وارد می سازد. پیش از این که روابط تان مختل شود سعی کنید از روش های دیگر که ۳ مورد از آن ها را در ادامه معرفی می کنیم، استفاده کنید.

اندازه نگه دار!

ساده ترین راه برای کم کردن میزان دخالت ها تنظیم روابط به اندازه معقول است. اگر می بینید میزان دخالت ها بسیار زیاد است، میزان زمان حضور در خانه آنان را کاهش دهید. البته نه این که دفعات را کم کنید، بلکه فقط می توانید زمان هر بار حضور را کاهش دهید. مثلا در عوض این که از ظهر تا شب در خانه آنان به سر ببرید، فقط یک یا دو ساعت آن جا بمانید. از طرفی سعی کنید زمانی که آنان نیز به خانه شما می آیند، برنامه هایی برایشان ترتیب دهید تا مشغول باشند، مثلا می توانید سی دی فیلم یا سریالی را بخرید و با آن ها تماشا کنید. با این راهکارهای ساده، می توانید تا حدی از میزان دخالت ها کم کنید اما قطعا این روش ها کافی نخواهد بود.

صحبت اضافه ممنوع

این عادت را بسیاری از افراد دارند، زمانی که حرف برای گفتن کم می آورند شروع به صحبت از هر دری می کنند و در نتیجه ممکن است برنامه ریزی های آینده شان را نیز مطرح کنند یا آرزوهای شان را نیز با دیگران در میان بگذارند. این کار می تواند در طرف مقابل این طور تفسیر شود که شما به دنبال مشورت گرفتن هستید.
در جمع های دوستانه این عادت شاید چندان عارضه ای نداشته باشد، اما در مقابل بستگان همسر احتمالا می تواند مشکلاتی را ایجاد کند، چرا که ما به صحبت های اقوام همسرمان به صورتی متفاوت از دوستان مان گوش می کنیم و ممکن است بسیار زود صحبت های آنان را به عنوان دخالت در نظر بگیریم. شاید بهتر این باشد تا زمانی که تصمیم قطعی در موضوعی نگرفته ایم کمتر درباره آن صحبت کنیم.

گفت و گو با خانواده

اگر دخالت های خانواده همسر شما ادامه پیدا کرده و به شدت باعث آزار شما شده است و راهکارهایی که تا به حال نیز انجام داده اید مثمر نبوده، احتمالا بهترین گزینه صحبت کردن همسرتان با خانواده اش در این باره است. اگر شما یا همسرتان می خواهید با خانواده خود در چنین موردی صحبت کنید بهتر است به چند نکته در این زمینه توجه داشته باشید. اول این که در زمان عصبانیت این کار را انجام ندهید. در زمان صحبت حتما به ویژگی های مثبت آنان اشاره کنید و نشان دهید قدردان زحماتشان هستید. توضیح دهید برخی برخوردهای آنان به رغم نیت خوبشان موجب سوءتفاهم شده است.
این موارد را به صورت مشخص و با تعیین مواردی که به نظر شما دخالت بوده است، توضیح دهید. در زمان صحبت به هیچ عنوان آنان را تهدید به قطع رابطه یا برخوردهای دیگر نکنید و البته در هر شرایطی احترام شان را نگه دارید و در آخر هیچ وقت از قول همسرتان و این که او ناراحت شده است با والدین خود صحبت نکنید بلکه موضوع را به عنوان مسئله ای مشترک بین شما و همسرتان مطرح و از ضمایر جمع مانند «ما» استفاده کنید.